1 Şubat 2012 Çarşamba


Kış tepesi-
rüzgâr ve yıldızlar
hep birlikte yalnızız

                                                sabi

2 yorum:

jetlagis dedi ki...

Kış tepesinden bakıyordum, en tepesinden, göçüp gidememiş serçe kuşları gibi. Rüzgâr, melodim; Yalnızlık, arkadaşım; Karanlık, yoldaşım; Kar, Örtüm; Yıldızlar, hayallerim; Ay, fenerimdi.
Gündüzleri iyiydi de, geceleri, ışıkları yanınca şehirlerin, sahte de olsa sıcaklığı, minik serçeyi çağırırdı; gitsen bin pişmanlık, kalsan bin fişmanlık.

ekrem dedi ki...

Sevda nasılsın,hoş bir paylaşım olmuş...