27 Aralık 2011 Salı

BUDANMIŞ MEŞE

Ağaç nasıl da kırpmışlar seni,
Ne kadar ayrıksın ne kadar yabancı halin!
Nasıl da acı çektin yüzlerce kez,
İçinde inat ve iradeden başka şey kalmayana dek
Ben de senin gibiyim
Yıkılmadım budanmış, örselenmiş yaşamdan
Yeniden geriyorum her gün alnımı ışığa.
İçimde yumuşacık ve narin ne vardıysa
Alaycılığıyla öldürdü hepsini dünya,
Gene de yok olmadı kimliğim,
Memnunum halimden, barışığım kendimle,
Yeni sürgünler vermekteyim sabırla,
Yüz kez parçalanmış dallarımdan.
Ve inat tüm acılara
Aşığım bu çılgın dünyaya hala.

HERMAN HESSE

4 yorum:

düşünce bahçesi dedi ki...

tüm acılara rağmen nefes almak her daim güzel,
güneşin doğması yeter.
ah ağaçlar ah, her yan onlardan geçilmez olsa keşke..

sağlıcakla..

Mehmet Osman Çağlar dedi ki...

Doğasever bir blogcunun aramıza katılması ne güzel. Hayırlı olsun.
Dostlukla...

sevda dedi ki...

çok teşekkür ederimdğşğnce bahçesi hoşgeldiniz...
doğa ve ağaçlar sonsuz güzellikteler.....

sevda dedi ki...

mehmet bey teşekkür ederim...hayatımda ilk defa boşluğum oldu ve blog dünyasına selam verdim...
ama öylesi güzel bloglar var ki...
sizinkide onlardan biri....