aydınlanır uyuyan yüzün sabahleyin

Yüz kapı ardında gibidir bu büyük uyku,
iki insanın birlikte uyudu;
bir ana ya da ölüm kadar ortak.

Rilke

Hanginiz
pembeleştirdi bulutları-
Güneş mi sen mi?

***                                                                       
 Kuşlarla yatıp
uyumadan
Güneş'e kalktık seninle.

 ****

Ay'ı batırmış
Güneş'i de daha
doğuramamıştık

***

Hanginiz
pembeleştirdi bulutları-
Güneş mi sen mi?

***

Sabah olunca ama
uyuttuk Güneş'i
kollarımızda.

***Senin yüzündeydi
şimdi artık pemblik -
sendin, demek!

***

Biz uyurken de
göğe dönerek
kokulandı Fesleğen

***

Boynubükük
Kumzambakları
kıpırtandılar hafiften:

***

Beklediler
Uyanmamızı
aydınlık köşelerinde,

***

biliyorlardı -
gelecektik biz
yeniden ve yeniden ...

Oruç ARUOBA
görsel: kentimin şu mevsimdeki yalnızlığı